>>>De Brug Van Bestaan<<<
Tussen tornende bergtoppen
en een smekend ravijn
til jij mij op en
laat jij mij zijn
waar de wind niet durft te komen
en geen zonnestraal verdwaald
waar slechts de duisternis heeft vernomen
dat ik de overkant heb hehaald
een brug, was jij
tussen hemel een aarde
een brug die mij de dood bespaarde
en een smekend ravijn
til jij mij op en
laat jij mij zijn
waar de wind niet durft te komen
en geen zonnestraal verdwaald
waar slechts de duisternis heeft vernomen
dat ik de overkant heb hehaald
een brug, was jij
tussen hemel een aarde
een brug die mij de dood bespaarde
Reacties op dit gedicht
| Sjuultje: | Dinsdag, juni 14, 2005 19:07 |
| Eg hoe verzin je het? Fantastisch:P Ben zeer benieuwd naar de 3 nog missende regels?:D | |
| emotiedichter: | Dinsdag, juni 14, 2005 16:02 |
| Echt jong toppieeeeeeeeeeeeeeeeee!!!! | |
| Angel_Tears*: | Maandag, juni 13, 2005 21:08 |
| Suuuuuuuupermooj gesgreven :) egt heel mooj...Kuss | |
