doolhof van hoop

onzekerheid spint zijn web
tussen de gedachten in m'n hoofd
laten hersenspinsels achter
waardoor mijn hoop wordt verdoofd

spint zijn web maar door en door
tracht me op te vreten
geeft er niet om hoe ik me voel
tracht me op te eten

verloren in de spelonken van mijn eigen ik
lijk ik op een teken te wachten
waardoor ik de weg weer vindt
in het donkere doolhof van mijn gedachten

Maar ik weet dat dat gebeuren zal
want die hoop is niet verzwonden
met zijn pijl vindt ik de weg wel weer
alsof die spelonken niet bestonden.

Geschreven door

Steven Vermeulen

Reacties op dit gedicht

Steven Vermeulen vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

Lot:	Zondag, september 09, 2001 12:59
prachtig geschreven!! Groetjes Lot xxx

mini:	Zondag, september 02, 2001 22:26
Prachtig Steven! En hopelijk vind je snel die weg weer terug!

susan:	Vrijdag, augustus 31, 2001 15:41
Heel mooi geschreven Succes ermee liefs susan

Over dit gedicht

Auteur: Steven Vermeulen
Gecontroleerd door:
Gepubliceerd op: 31 augustus 2001
Thema's: [IK]