Stilte
Stilte,
.
Ik drink de stilte op als gegevens van onwaarheden.
Vervagende gestaltes geven iets weer van vergankelijkheid.
Rottend hout dat verspreid, dampend ten onder gaat.
De lichtbundels zingen een lied van stil verdriet.
Het bladerdek doorschijnt het rijk van kleuren.
De stille pracht van gesponnen webben gedrenkt in douw.
Beknopte ranken van onvoorstelbare schoonheid.
Ik drink dit alles als een spons ter water gelaten.
.
Anton.
.
Ik drink de stilte op als gegevens van onwaarheden.
Vervagende gestaltes geven iets weer van vergankelijkheid.
Rottend hout dat verspreid, dampend ten onder gaat.
De lichtbundels zingen een lied van stil verdriet.
Het bladerdek doorschijnt het rijk van kleuren.
De stille pracht van gesponnen webben gedrenkt in douw.
Beknopte ranken van onvoorstelbare schoonheid.
Ik drink dit alles als een spons ter water gelaten.
.
Anton.
Reacties op dit gedicht
| Elizabethh: | Vrijdag, juni 17, 2005 13:01 |
| Diepzinnig gedichtje. | |
| poky: | Dinsdag, juni 14, 2005 19:10 |
| prachtig neergezet,heel mooi,groetje poky | |
| sunset: | Dinsdag, juni 14, 2005 08:58 |
| Dit is eerder proza. Maar wel heel mooi. Liefs / sunset |
|
| Lia : | Dinsdag, juni 14, 2005 07:07 |
| mooi poëtisch verwoord.. knap hoor.. groetjes, Lia |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Anders |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 14 juni 2005 | ||
| Thema's: | ||