Ik wil nooit meer slapen gaan
Ben ik nu wakker?
Omgeven door gezang van wind als sirenen
beschenen door het koele licht van maan
lig ik in mijn naaktheid uitgestrekt
op de gladde rotsen boven stille zee
waar golfjes zachtjes uiteenspatten
ik wil nooit meer slapen gaan
De lucht is zacht en hult mij in warmte
zeebries mengt zich met geur van 't land
koestert mij in werelden van dromen
meevoerend naar onbekende vertes
gesluierd door roze mist als voiles
van bruiden, koele rots nog aan mijn hand
Torens van parelmoer en witte schelpen
rijzen uit de zilveren zee van maan
gouden sterren aan fluwelen hemel
beschijnen de daken van iedere minaret
een flonkering van hemelrijkdom
ik wil daar graag naar binnen gaan
Rozen omwikkelen vergulde poorten
ik blijf er in verrukking staan
de geur bedwelmt er al mijn zinnen
ik dans over marmerplavuizen pleinen
langs fonteinen zoet van hemels water
ik wil nooit meer slapen gaan
Reacties op dit gedicht
| dreamer: | Maandag, juli 25, 2011 22:29 |
| beetje overdreven maar moet kunnen |
|
| fotogedicht: | Zaterdag, april 15, 2006 14:01 |
| Om rechtstreeks naar bijbehorend fotogedicht te gaan klik dan boven dit sterretje * | |
| ~~~eilahtan~~~: | Donderdag, februari 02, 2006 10:02 |
| mooie droom switi prachtig verwoord liefs nathie |
|
| sunset: | Dinsdag, juni 14, 2005 15:01 |
| Schitterend dit. Meer dan dromerig, gewoon sprookjesachtig mooi. Liefs en warme knuf / sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: switi lobi | 
|
|
| Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
| Gepubliceerd op: 14 juni 2005 | ||
| Thema's: | ||