Verongeluk
Te veel gehad. Te veel gezien.
Niet nagedacht en onbezonnen.
Terwijl de meter doortikte
zag je in je spiegel het onheil naderen.
Als je kunt denken aan
wat een dag zou kunnen zijn
en je beseft
Nooit meer hetzelfde.
Het komt tegemoet, je wijkt uit
wilt niet zien dat het kan,
dat je kunt verongelukken
en dat de rem niet zal werken.
Maar ergens, dichtbij
in het achterhoofd
wordt alles gestuurd, weet je
dat je de rem niet nodig hebt.
En dat je er op eigen kracht uit komt.
Niet nagedacht en onbezonnen.
Terwijl de meter doortikte
zag je in je spiegel het onheil naderen.
Als je kunt denken aan
wat een dag zou kunnen zijn
en je beseft
Nooit meer hetzelfde.
Het komt tegemoet, je wijkt uit
wilt niet zien dat het kan,
dat je kunt verongelukken
en dat de rem niet zal werken.
Maar ergens, dichtbij
in het achterhoofd
wordt alles gestuurd, weet je
dat je de rem niet nodig hebt.
En dat je er op eigen kracht uit komt.
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Dinsdag, juni 14, 2005 21:53 |
| wat je in je spiegel ziet naderen haalt je in, je neemt het komende niet meer goed waar, voelt hoe je gemoed overloopt, even ongericht zonder hoop, tot je haast raakt aan je eigen gezicht. hans |
|
| m@rcel: | Dinsdag, juni 14, 2005 19:28 |
| prachtig mooi geschreven Liefs m@rcel |
|
| Deep Wishmaster: | Dinsdag, juni 14, 2005 19:15 |
| De rem hoeft inderdaad niet nodig te zijn. Ontzettend goed neergezet!! liefs, | |
Over dit gedicht
| Auteur: Preaza* | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 14 juni 2005 | ||
| Thema's: | ||