EERSTE ONTMOETING
EERSTE ONTMOETING
Verwachtend
stond ik daar.
Na ogen blikken
zagen wij elkaar.
Ik was verrast.
Jouw hart verschrikt.
Verlegenheid,
verkleurde je gezicht.
Mijn ogen
pakken woorden,
van het puntje
van jouw tong.
Je bent
een lang verhaal voor mij.
Gevoel en lieve tekst.
Onzeker lopend,
spiegelen wij,
gevoelens naar elkaar.
De valse schijn,
vervagend,
in de schaduw
van ons samenzijn.
Verdwijnend
roep je vragen op.
Jouw rug weerkaatst
mijn laatste zin :
Ga je mee
met mij?
WIL MELKER
30/06/2000
Verwachtend
stond ik daar.
Na ogen blikken
zagen wij elkaar.
Ik was verrast.
Jouw hart verschrikt.
Verlegenheid,
verkleurde je gezicht.
Mijn ogen
pakken woorden,
van het puntje
van jouw tong.
Je bent
een lang verhaal voor mij.
Gevoel en lieve tekst.
Onzeker lopend,
spiegelen wij,
gevoelens naar elkaar.
De valse schijn,
vervagend,
in de schaduw
van ons samenzijn.
Verdwijnend
roep je vragen op.
Jouw rug weerkaatst
mijn laatste zin :
Ga je mee
met mij?
WIL MELKER
30/06/2000
Reacties op dit gedicht
| Folkert: | Donderdag, september 21, 2000 01:24 |
| Super goed gedicht. Ga echt zo door, en ik meen het. De beste die ik op deze site heb gelezen. |
|
| fleur: | Vrijdag, juni 30, 2000 21:30 |
| Anonymous, de werkelijkheid was nog mooier dan de woorden. De lach in haar ogen zei, ja op mijn vraag. fleur |
|
| anonymous: | Vrijdag, juni 30, 2000 15:46 |
| Erg mooi verwoord... | |
Over dit gedicht
| Auteur: Wil | 
|
|
| Gecontroleerd door: simpel | ||
| Gepubliceerd op: 01 januari 1970 | ||
| Thema's: | ||