Jij bent mij
Dat het leven zo mooi kan tonen
en tegelijkertijd zo kansloos.
Dat ik zelf niet meer weet waarom
en dat ik daarom een ander kan belonen.
Omdat je vroeger nog niets wist
en toen ook niets niet durfde.
Maar dat je nu eens denkt en weet
dat het juist lef is wat je mist.
Ook nu je dit zo leest
en niemand je kan zeggen
dat wat je denkt en ziet en hoort
is wat je mist, vaak nog het meest.
Als ik het kan
pas dan zou ik het willen
pas dan zou ik ook zien
ik vind het bij die ander, heel misschien.
en tegelijkertijd zo kansloos.
Dat ik zelf niet meer weet waarom
en dat ik daarom een ander kan belonen.
Omdat je vroeger nog niets wist
en toen ook niets niet durfde.
Maar dat je nu eens denkt en weet
dat het juist lef is wat je mist.
Ook nu je dit zo leest
en niemand je kan zeggen
dat wat je denkt en ziet en hoort
is wat je mist, vaak nog het meest.
Als ik het kan
pas dan zou ik het willen
pas dan zou ik ook zien
ik vind het bij die ander, heel misschien.
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Woensdag, juni 15, 2005 20:49 |
| wat je mist maak je in gedachten wat groter, mooier zelfs, om je aandacht erop te kunnen richten, een eens dichterbij te bereiken gezicht. hans |
|
| Preaza*: | Woensdag, juni 15, 2005 17:49 |
| sherry: | Woensdag, juni 15, 2005 15:29 |
| mooi ;-) kus |
|
| MayadeBij: | Woensdag, juni 15, 2005 13:57 |
| Mooi!! Kus. | |
