Alleen met mijn tranen
Alleen met mijn tranen
Ik liep steeds verder..
Steeds verder over het zand..
Er kwam geen einde aan..
Geen einde aan de tranen..
Ik moest blijven lopen..
Ik slenterde voort..
Verblind door mijn tranen..
Ik slenterde..
En viel..
Even was het stil..
Geen emotie..
Geen gedachte..
Maar toen kwamen weer de tranen..
Langzaam..
Gleden mijn vingers over het zand..
“Broken inside”..
precies de 2 woorden..
die omschreven..
Hoe ik me voelde..
Ik wou alleen zijn..
Denken en huilen..
Alleen..
Daarom ging ik naar het strand..
Om alleen te zijn..
Waarom kwamen jullie me achterna..
Waarom..
Het enige wat ik deed..
Was huilend weglopen..
Jullie kwetsen..
En nu vinden jullie me ondankbaar..
Terwijl ik alleen maar vroeg..
Even alleen te zijn..
Met mijn tranen..
En mijn gedachtes..
Reacties op dit gedicht
| raarfiguur: | Zaterdag, juni 18, 2005 16:48 |
| hij is heel mooi en erg herken baar |
|
| evening_dark: | Woensdag, juni 15, 2005 17:30 |
| super super super mooi gedicht!!! sommige stukjes erg herkenbaar als er wa is ben er voor juh kuzz hvj |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Ish | 
|
|
| Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
| Gepubliceerd op: 15 juni 2005 | ||
| Thema's: | ||