Levensvrienden
Ik heb mezelf eens tijd gegeven,
om alles eens te overzien
Ik heb mezelf ruimte gegeven,
om mijn vrienden meer te zien
Gewoon eens dagen niet alleen
met haar op mijn bank of in haar bed
Gewoon eens dagen niet alleen
met haar op stap ik ben nu aan zet
Om echt meer kwali’tijd’ te geven
Meer met mijn ‘levensvrienden’ doen
Want dat begrip, dat gaat alleen op,
als je agenda ze genoeg vernoemt
Reacties op dit gedicht
| hiljaa: | Donderdag, juni 16, 2005 10:58 |
| koester de vriendschap het is broos! knufliefs--hiljaa-- |
|
| mienke: | Donderdag, juni 16, 2005 10:37 |
| komt me erg bekend voor!mooi gedicht.. liefs mienke | |
| sunset: | Donderdag, juni 16, 2005 10:37 |
| Bijzonder, maar o zo mooi delend, tonend verwoord. Leven draait inderdaad nooit om één iemand alleen. Liefs en mijn genegenheid / sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Cest moi: Bob | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 16 juni 2005 | ||
| Thema's: | ||