Hoi hoi hooikoorts
Hoi! Hoi! Hooikoorts! Wat een lol.
Ik snuit mijn tiende zakdoek vol.
Elk jaar weer voorjaarsmoe.
En de zakdoekwinkel lacht mij toe.
Ik nies en nies tien keer of meer.
Ik huil want het doet bijna zeer.
Ze horen mij niesen van ver en heinde.
Ik nies me de ziekte. Er komt maar geen einde.
En dan mijn ogen, rood als tomaten.
Ik moet niet gaan wrijven maar kan het niet laten.
Ze jeuken en tranen, 't is zeker niet leuk.
Ik verga van ellende, van pijn en van jeuk.
Mijn neus zit verstopt. Ik lijk wel verkouden.
Ik moet weer gaan niesen, 't is haast niet te houden.
Ik ben weer de lul. Ik ben weer gezegend.
De hele dag niesen maar niet als het regent.
Iedereen is vrolijk. Iedereen die lacht.
De zon gaat weer schijnen en het weer wordt weer zacht.
Maar ik kan niet lachen. Ik zit weer te balen.
Want ik zit heel de dag, mijn neus op te halen.
Godverrehooihoer! Grappen en grollen.
Elke lente weer niesen door pollen.
Ik voel me genomen, genaaid en gepakt.
Ik voel me gevreten en als stront uitgekakt.
Hoi! Hoi! Hooikoorts! De tijd van tabletten.
Ze zouden en moeten, mijn niesen beletten.
Slikken uit wanhoop, ter voorkoming van hinder.
Maar ze helpen geen reet, mijn jeuk wordt niets minder.
Die vervelende hooikoorts, ik kan haast niets doen.
Geef mij maar de winter of het herfstseizoen.
Voorjaar! Hyper de griep gecondoleerd meneer!
Tot de volgende lente dan zie ik u weer.
Ik snuit mijn tiende zakdoek vol.
Elk jaar weer voorjaarsmoe.
En de zakdoekwinkel lacht mij toe.
Ik nies en nies tien keer of meer.
Ik huil want het doet bijna zeer.
Ze horen mij niesen van ver en heinde.
Ik nies me de ziekte. Er komt maar geen einde.
En dan mijn ogen, rood als tomaten.
Ik moet niet gaan wrijven maar kan het niet laten.
Ze jeuken en tranen, 't is zeker niet leuk.
Ik verga van ellende, van pijn en van jeuk.
Mijn neus zit verstopt. Ik lijk wel verkouden.
Ik moet weer gaan niesen, 't is haast niet te houden.
Ik ben weer de lul. Ik ben weer gezegend.
De hele dag niesen maar niet als het regent.
Iedereen is vrolijk. Iedereen die lacht.
De zon gaat weer schijnen en het weer wordt weer zacht.
Maar ik kan niet lachen. Ik zit weer te balen.
Want ik zit heel de dag, mijn neus op te halen.
Godverrehooihoer! Grappen en grollen.
Elke lente weer niesen door pollen.
Ik voel me genomen, genaaid en gepakt.
Ik voel me gevreten en als stront uitgekakt.
Hoi! Hoi! Hooikoorts! De tijd van tabletten.
Ze zouden en moeten, mijn niesen beletten.
Slikken uit wanhoop, ter voorkoming van hinder.
Maar ze helpen geen reet, mijn jeuk wordt niets minder.
Die vervelende hooikoorts, ik kan haast niets doen.
Geef mij maar de winter of het herfstseizoen.
Voorjaar! Hyper de griep gecondoleerd meneer!
Tot de volgende lente dan zie ik u weer.
Reacties op dit gedicht
| Irdana: | Donderdag, juni 16, 2005 16:55 |
| kan mij heel goed in jou situatie verplaatsen heel mijn gezin word er al vele jaren door geplaagd (behalve ik zelf nog niet gelukkig )vreselijk !!!sterkte en troost knuffel Irdana | |
| Rob Daleman: | Donderdag, juni 16, 2005 15:21 |
| hartstikke goed zit al 35 jaar met helzefde. gezondheid zeggen ze dan maar ze moesten eens weten. sterkte Rob |
|
| .rose: | Donderdag, juni 16, 2005 15:04 |
| ge-wel-dig gedicht!! Ik ken je probleem, wordt er zelf ook helemaal gestoord van.. vreselijk gewoon! Echt niet leuk :( sterkte! liefs .rose |
|
| Addee: | Donderdag, juni 16, 2005 12:37 |
| Atchoum. God bless you. |
|
