leven
Ik voel me niet goed,
Jij steunt mij.
Jij geeft me weer moed,
Jij maakt me weer even blij.
Op school gaat het ook niet goed meer,
Dat weet jij wel.
Ik haal onvoeldoendes keer op keer,
Ik leef in een hel.
Jij maakt me blij,
Iedere keer weer.
Jij geeft om mij,
Maar ik red het zo niet meer.
Ik ga proberen mijn leven weer op te bouwen,
Leven zoals toen.
Iedereen weer als normaal te beschouwen,
Jij helpt mij om dat te doen.
Waarom leef je eigenlijk?
Wat heeft het voor zin?
Ik vond het on-begrijpelijk,
En dood gaan al evenmin.
laura
Jij steunt mij.
Jij geeft me weer moed,
Jij maakt me weer even blij.
Op school gaat het ook niet goed meer,
Dat weet jij wel.
Ik haal onvoeldoendes keer op keer,
Ik leef in een hel.
Jij maakt me blij,
Iedere keer weer.
Jij geeft om mij,
Maar ik red het zo niet meer.
Ik ga proberen mijn leven weer op te bouwen,
Leven zoals toen.
Iedereen weer als normaal te beschouwen,
Jij helpt mij om dat te doen.
Waarom leef je eigenlijk?
Wat heeft het voor zin?
Ik vond het on-begrijpelijk,
En dood gaan al evenmin.
laura
Reacties op dit gedicht
| ***engeltjuh***: | Woensdag, maart 03, 2004 18:16 |
| mooi neergezet meissie vind je het misschien zelf ook wel leuk om die gedichten in het begin weer te lezen nu ik erop reageer? liefs gerjan |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Laura Luijkx | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 01 september 2001 | ||
| Thema's: | ||