Heb ik de dagen gehad en geleefd
de gouden korrels uit het zand gezeefd
in dagen van verstrooïng
wanneer de zon strelend de glooiing volgt
Het land gedempt in fluistertoon
kolkend de ingehouden schijn van schoon
de vader van een verloren zoon
de moeder van een geschade vrouw
de gepijnigde ziel die snijden zou
Tot kostbaar bloed vloeide
en verdriet tot ontroostbaarheid dreef
vergetelheid gezocht in de façade
die ze sprak en die ze schreef
De troostende hand van vriendschap
die net te laat werd aangereikt
een ziel in verwarring die moedeloos
voor het leven wijkt
na het kwaad dat werd geschied
haar tijd voortijdig aanbreken liet
Voor de morgenstond als een afscheidsteken
in verkillende ochtendmist het zwart opzocht
vluchtend naar de verte van geluk
de verlossing die ze zocht
sneed ze ééns te meer
de laatste keer
.
| Niniki: | Maandag, juni 20, 2005 11:11 |
| phoe......au.......maar erg mooi verwoord. knuffie niniki |
|
| Renate-td-: | Vrijdag, juni 17, 2005 13:57 |
| Rakend, mooi geschreven, liefs, Renate |
|
| m@rcel: | Vrijdag, juni 17, 2005 13:29 |
| Stilmakend mooi geshreven Liefs m@rcel |
|
| sunset: | Vrijdag, juni 17, 2005 12:35 |
| Pijnvol, schuldbewust (zeker in de laatste strofe) verwoord. Liefs en warme knuf / sunset PS: persoonlijk zou ik in eerste strofe de tweede 'dagen' vervangen door 'jaren'. |
|
| Innerchild: | Vrijdag, juni 17, 2005 09:49 |
| zo pijnlijk ... maar o, zo mooi verwoord ! Innerchild |
|
| Klaes: | Vrijdag, juni 17, 2005 06:45 |
| WAre poezie, Groet/Klaes |
|
| Auteur: milamber |  
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 17 juni 2005 | ||
| Thema's: | ||