Ik weet je
Ik weet je
zo dichtbij mijn schat
ik voel je aan mijn haren
in zachte zuchtjes van de wind,
een regendrup die op mij spat
en al mijne gebaren
Ik ruik je
in iedere bloem mijn schat
in veld of langs de wegen
dingen waar 'k geen weet van had;
ik kom je overal tegen
ik zie je
in ieder mens mijn schat
van goede wil en heel integer
in hooggeboren goddelijkheid
waar 'k in wanhoop tegen bad,
toen wereld werd steeds leger..
Ik weet je
in beide broers mijn schat
en in ons hart en weten
in liefdevol geborgen zijn
waar jij altijd jouw plek in had,
en mensen zijn vergeten..
Ik weet je heel dichtbij lieve Sas,
daarom kan ik verder...
Reacties op dit gedicht
| fotogedicht: | Donderdag, juli 06, 2006 21:06 |
| Om rechtstreeks naar bijbehorend fotogedicht te gaan klik dan boven dit sterretje * (huisje) | |
| switi lobi: | Donderdag, april 06, 2006 08:34 |
| Ik weet je en ik voel je.....mama | |
| Graatje: | Vrijdag, juni 24, 2005 11:16 |
| Ik begrijp je, binnenkort zie ik je weer. | |
| sunset: | Vrijdag, juni 17, 2005 14:19 |
| PS: 'k Zou je iets willen laten zien (een geicht), maar heb jammer genoeg niet (meer) jouw e-mail. Misschien kun je mij een berichtje sturen waar ik op antwoorden kan, mag. |
|
| sunset: | Vrijdag, juni 17, 2005 13:21 |
| Dit is zo liefdevol, integer, droef zacht hunkerend mooi. En ook zo waar. Liefs en mijn oprecht diepe genegenheid / sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: switi lobi | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 17 juni 2005 | ||
| Thema's: | ||