open ogen
Wanneer de nacht valt,
het donker zich verspreid over mijn laken,
vormen mijn gedachten beelden
achter gesloten ogen
Grauwe vormen,
die ik afwachtend aanschouw
Stilte neemt bezit van mijn lichaam
Onrust neemt bezit van mijn hoofd
Ik zweef
Tussen nu en oneindig
Tussen flitsen van jou
en stormen van ons
Flarden gevoel stijgen op
Ik verstijf
Mijn mond tracht verbeten
mijn kracht te versterken
Prevelt zachtjes
moedige woorden
die ik niet meer versta
Ik vervaag
als ik weerstand verlies,
jou in mijn armen sluit
De zwarte nevel verhult
de koude blikken waarmee ik,
geen onschuld meer
onze leugen bekijk
Tot ik wakker word
Het felle licht zie
dat mijn ogen opent
Het doet me pijn
Toch zal ik langzaam wennen
De beelden vergeten
de nacht achter me laten
het donker zich verspreid over mijn laken,
vormen mijn gedachten beelden
achter gesloten ogen
Grauwe vormen,
die ik afwachtend aanschouw
Stilte neemt bezit van mijn lichaam
Onrust neemt bezit van mijn hoofd
Ik zweef
Tussen nu en oneindig
Tussen flitsen van jou
en stormen van ons
Flarden gevoel stijgen op
Ik verstijf
Mijn mond tracht verbeten
mijn kracht te versterken
Prevelt zachtjes
moedige woorden
die ik niet meer versta
Ik vervaag
als ik weerstand verlies,
jou in mijn armen sluit
De zwarte nevel verhult
de koude blikken waarmee ik,
geen onschuld meer
onze leugen bekijk
Tot ik wakker word
Het felle licht zie
dat mijn ogen opent
Het doet me pijn
Toch zal ik langzaam wennen
De beelden vergeten
de nacht achter me laten
Over dit gedicht
| Auteur: CarolinaFMTY | 
|
|
| Gecontroleerd door: fox_bert | ||
| Gepubliceerd op: 17 juni 2005 | ||
| Thema's: | ||