Peter
Het was op een woensdag, ik ging naar het café
Daar stond jij dan, de jongen die mijn leven veranderde.
Onze vriendschap begon pril, meteen die avond was ik verliefd op jou.
Je zag er goed uit en je lichaamsgeur was zacht.
Je lippen leken als fluweel, fluweel maar een verboden vrucht.
De hele avond kon ik m'n ogen niet meer van jou afhouden.
Nog nooit was ik zo snel verliefd geworden.
Nog nooit was m'n hart zo snel gesmolten.
Nog nooit had iemand de muur om mij heen zo makkelijk kunnen doorsteken.
Aan het eind van die avond nam ik afscheid van m'n vrienden en van jou.
Een grote glimlach stond op m'n gezicht.
Zonder jas reed ik op m'n fiets door de donkere nacht, maar merkte niks van de kou.
Mijn gedachten gingen alleen over jou, je maakte me gek, zonder dat je het wist.
Een vriendschap zoals ik nog nooit had gehad.
Voor het eerst was ik verliefd, werd ik warm bij het horen van jouw naam.
In m'n fantasie was jij van mij en ik van jou.
In m'n droomwereld hielden wij van elkaar.
Mijn verliefdheid, na twee jaar nog altijd heimelijk wordt me ongelooflijk zwaar.
Ik bleef wachten voordat ik het zou vertellen, wachten totdat ik er voor was klaar.
Maar mijn lef dreef weg als gesmolten was.
Lafhartig bleef ik zwijgen, bang voor een afwijzing, bang voor vernedering.
M'n fantasie was perfect, in m'n fantasie vree ik met jou, gepassioneerd, tot laat in de nacht.
Die fantasieën gaven mij de kracht, kracht om door te bijten.
Bijna op het punt, bijna was ik klaar om te vertellen wat ik voelde, bijna had ik de moed.
Toen jij besloot om twee jaar te gaan naar een ver en afgelegen land.
Tranen sprongen in mijn ogen bij de gedachten jou twee jaar te moeten missen.
Twee jaren, zo enorm lang, een eeuwigheid.
Ik ben je kwijt.
2 September 2001
------------------------------------------------------------
Dit gedicht wil ik laten lezen aan Peter, de jongen op wie ik al twee jaar heimelijk verliefd ben. In die tijd heb ik nooit de moed bij elkaar kunnen schrapen om hem te vertellen over mijn liefde voor hem. Nu vertrekt hij voor twee jaar naar Australië. Ik zou hem ongelooflijk missen, maar als hij terug komt over twee jaar, wil ik hem dit laten lezen en hoop ik hem alsnog mijn liefde te kunnen verklaren.
Peter ik zou je missen lieverd.
Daar stond jij dan, de jongen die mijn leven veranderde.
Onze vriendschap begon pril, meteen die avond was ik verliefd op jou.
Je zag er goed uit en je lichaamsgeur was zacht.
Je lippen leken als fluweel, fluweel maar een verboden vrucht.
De hele avond kon ik m'n ogen niet meer van jou afhouden.
Nog nooit was ik zo snel verliefd geworden.
Nog nooit was m'n hart zo snel gesmolten.
Nog nooit had iemand de muur om mij heen zo makkelijk kunnen doorsteken.
Aan het eind van die avond nam ik afscheid van m'n vrienden en van jou.
Een grote glimlach stond op m'n gezicht.
Zonder jas reed ik op m'n fiets door de donkere nacht, maar merkte niks van de kou.
Mijn gedachten gingen alleen over jou, je maakte me gek, zonder dat je het wist.
Een vriendschap zoals ik nog nooit had gehad.
Voor het eerst was ik verliefd, werd ik warm bij het horen van jouw naam.
In m'n fantasie was jij van mij en ik van jou.
In m'n droomwereld hielden wij van elkaar.
Mijn verliefdheid, na twee jaar nog altijd heimelijk wordt me ongelooflijk zwaar.
Ik bleef wachten voordat ik het zou vertellen, wachten totdat ik er voor was klaar.
Maar mijn lef dreef weg als gesmolten was.
Lafhartig bleef ik zwijgen, bang voor een afwijzing, bang voor vernedering.
M'n fantasie was perfect, in m'n fantasie vree ik met jou, gepassioneerd, tot laat in de nacht.
Die fantasieën gaven mij de kracht, kracht om door te bijten.
Bijna op het punt, bijna was ik klaar om te vertellen wat ik voelde, bijna had ik de moed.
Toen jij besloot om twee jaar te gaan naar een ver en afgelegen land.
Tranen sprongen in mijn ogen bij de gedachten jou twee jaar te moeten missen.
Twee jaren, zo enorm lang, een eeuwigheid.
Ik ben je kwijt.
2 September 2001
------------------------------------------------------------
Dit gedicht wil ik laten lezen aan Peter, de jongen op wie ik al twee jaar heimelijk verliefd ben. In die tijd heb ik nooit de moed bij elkaar kunnen schrapen om hem te vertellen over mijn liefde voor hem. Nu vertrekt hij voor twee jaar naar Australië. Ik zou hem ongelooflijk missen, maar als hij terug komt over twee jaar, wil ik hem dit laten lezen en hoop ik hem alsnog mijn liefde te kunnen verklaren.
Peter ik zou je missen lieverd.
Reacties op dit gedicht
| butterfly: | Zondag, september 02, 2001 15:54 |
| jeetje... twee jaar zo verliefd en nog nix gezegd.... Doe eens gek en reis hem achterna!!!! wel mooi hoor!! kus, butterfly |
|
| Sheena: | Zondag, september 02, 2001 15:26 |
| Doe dwaas, spaar je gek, pak het vliegtuig en reis hem achterna !!!!!! Als dit geen ware liefde is dan weet ik het niet meer !!! take care, Sheena |
|
| arie: | Zondag, september 02, 2001 14:53 |
| Ron, Deze woorden vol liefde voor hem, zijn woorden uit jouw hart. Ik hoop voor jou dat jij zijn hart snel bereiken mag. liefs Arie |
|
| Caroline Maas: | Zondag, september 02, 2001 13:54 |
| Prachtig Ron, echt heel erg mooi! Je hebt je gevoel heel duidelijk beschreven! Ik kan me voorstellen dat het moeilijk is om het hem te vertellen, ik hoop dat je spoedig de moed kan vinden... Verander overigens wel in de 2e regel even het woord 'veranderden' in 'veranderde'. En persoonlijk vind ik het omdraaien van de woorden in de zin 'wachten totdat ik er voor was klaar.' niet zo mooi. Verder is het echt prachtig! Liefs, Caroline |
|
| catharina: | Zondag, september 02, 2001 13:37 |
| liefde is moeilijk...ik wens je ongelooflijk veel sterkte..stuur het naar hem als ie weg is...kan hij het laten bezinken... Soms kan afstand helpen om je drempel te verlagen... heel veel succes liefs cathje |
|
| Laurens Windig: | Zondag, september 02, 2001 10:57 |
| Ron, wat een tragisch schokkende verklaring van 'innige' liefde! Jammer dat je het niet hebt willen en kunnen zeggen! Als je het adres hebt? Verstuur het direct! Je kunt zo niet blijven darren: wees sterk! Gooi die zware deuren van je hart open!Dromen zijn prachtig en een toevlucht waar fantasie werkelijkheid wordt. Dat zal niemand je kunnen afnemen. | |
Over dit gedicht
| Auteur: Ron de Leeuw, Cave Canem | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 02 september 2001 | ||
| Thema's: | ||