mijn vervloekte masker!
Maskers van verdriet
Niemand die iets ziet
Ik zet een lach op mijn gezicht..
Een valse lach
Met mijn ogen op het “ HIERBOVEN” gericht
Vraag ik me af of het wel mag
Dat masker is men bescherming,
Omdat iedereen me toch maar kwetst…
Ik…,die men eigen “wereldje” schets,
Heb een muur gebouwd
Een muur tegen pijn..
Om weer de oude ik te zijn..
Ik wil het verleden zo snel mogelijk vergeten
Ik wil het niet meer weten..
Want het doet zo een zeer
Ik word eraan herinnerd…..keer op keer
Ik wil men masker uitzetten,
Ik wil er geen
Maar ik ben bang…
Voor wat komen zal…
Bang …
Voor het verleden
En bang…
Voor het heden!
Niemand die iets ziet
Ik zet een lach op mijn gezicht..
Een valse lach
Met mijn ogen op het “ HIERBOVEN” gericht
Vraag ik me af of het wel mag
Dat masker is men bescherming,
Omdat iedereen me toch maar kwetst…
Ik…,die men eigen “wereldje” schets,
Heb een muur gebouwd
Een muur tegen pijn..
Om weer de oude ik te zijn..
Ik wil het verleden zo snel mogelijk vergeten
Ik wil het niet meer weten..
Want het doet zo een zeer
Ik word eraan herinnerd…..keer op keer
Ik wil men masker uitzetten,
Ik wil er geen
Maar ik ben bang…
Voor wat komen zal…
Bang …
Voor het verleden
En bang…
Voor het heden!
Reacties op dit gedicht
| **a girl**: | Zaterdag, juni 18, 2005 21:34 |
| erg mooi! maar je mag niet weg meisje!! het komt allemaal wel goed belooft! hvj!! |
|
| sanne: | Vrijdag, juni 17, 2005 22:35 |
| nja das erg raar ma waar ik heb ook zo'on "masker" kvind het vreselijk ma geraak het nie kwijt ma probeer is goed me iemand te prate da kan goed helpe xxxx |
|
Over dit gedicht
| Auteur: ellekva | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 17 juni 2005 | ||
| Thema's: | ||