nooit meer
Nooit meer iets van je
horen
Nooit meer iets van je
zien
In het hiernaals mischien
In mijn hart blijf ik
je dragen
In mijn hart blijf je
bestaan
Ja van dat ene plekje
in mijn hart blijven
ze vandaan
daar komt niemand, niemand aan
horen
Nooit meer iets van je
zien
In het hiernaals mischien
In mijn hart blijf ik
je dragen
In mijn hart blijf je
bestaan
Ja van dat ene plekje
in mijn hart blijven
ze vandaan
daar komt niemand, niemand aan
Reacties op dit gedicht
| mini: | Donderdag, september 06, 2001 05:25 |
| Ik begrijp volledig wat je bedoelt Manuella! Mooi gedicht! | |
| els verheyen: | Maandag, september 03, 2001 09:45 |
| lieve manuella heel erg. mooi gedaan, en laat die gene dat plekje houden, knuffel van mama. |
|
| dotje: | Zondag, september 02, 2001 23:55 |
| heel mooi geschreven lieverd dikke knuffel dotej |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Manuella S | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 02 september 2001 | ||
| Thema's: | ||