vlindervader
(voor Caro, in haar tedere zondagochtendslaap)
sinds kort pas
ben ik een vlinder
wie had zulks ooit gedacht?
het flappert in mij en
mijn schutkleur straalt
meer dan ooit
je buik, het ronde leven rolt zachtjes
tegen mijn te rusten lichaam aan
iemand zegt hallo, zo maar, kosteloos
ik gebaar mijn liefde,
waag me aan dit leven
en reik mijn hand naar jou, dit wonder
je vingertoppen tekenen ogen op mijn gelaat
dat zo lang kleurloos bleek, maar nu
een kunstwerk uit de duizend
een knipoog naar mijn vragenvuur
een tikje op mijn neus
ik lach heel even en vriendelijk
wijs je me mijn plaats
in dit stadium van mijn leven
gereserveerd, op naam, voor altijd
hier zitten nog wat zielen
ik, jij en wij
ik hou van ze
ik hou ze
vast
Reacties op dit gedicht
| Sifra.K: | Zondag, maart 26, 2006 12:42 |
| erg mooi Liefs, Sifra |
|
| Green eyes: | Zaterdag, maart 25, 2006 20:55 |
| Knap gedicht... ga je vaker lezen. Liefs, |
|
| Elizabethh: | Woensdag, juli 06, 2005 13:15 |
| graag gelezen...zeer mooi gedicht. liefs elizabethh |
|
| Fri..: | Zondag, juni 19, 2005 10:26 |
| Prachtig! inderdaad de titel nodigt je al uit voor meer lezen, en het stelt niet teleur ( juist niet.) Liefs, Fri |
|
| Innerchild: | Zondag, juni 19, 2005 09:07 |
| Wowh Jef ... dit is zo mooi ... :-) ! Een wonderlieve titel ... en nog wonderschoner geschreven ... geniet ervan met volle teugen ! En knuf voor allen daar in dat warme nest ! Dag dag / Innerchild |
|
| sunset: | Zondag, juni 19, 2005 09:00 |
| S c h i t t e r e n d dit. Meer dan alleen maar lezersgenot. Liefs en een hele fijne zondag / sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Het Gejefte | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 19 juni 2005 | ||
| Thema's: | ||