...
Woensdagmiddag,een kind in het park.
Haar vader is de boze wolf,hij zit zijn roodkapje achterna.
Ze vraagt:krijg ik een ijsje,pa? Natuurlijk kind,zegt de boze wolf. Ze lachen als een woeste golf. Maar ik loop alleen,mijn vader is ver weg. Toen ik klein was had ik pech.
Ik blijf steeds maar hopen,maar naast mij zal nooit een vader lopen!
Haar vader is de boze wolf,hij zit zijn roodkapje achterna.
Ze vraagt:krijg ik een ijsje,pa? Natuurlijk kind,zegt de boze wolf. Ze lachen als een woeste golf. Maar ik loop alleen,mijn vader is ver weg. Toen ik klein was had ik pech.
Ik blijf steeds maar hopen,maar naast mij zal nooit een vader lopen!
Reacties op dit gedicht
| thomas clymans: | Zaterdag, april 10, 2004 21:57 |
| Prachtig verwoord. Naar buiten brengen deze wijsheid! | |
| thomas clymans: | Zaterdag, april 10, 2004 21:56 |
| mini: | Dinsdag, september 04, 2001 13:01 |
| Sterkte! | |
Over dit gedicht
| Auteur: an | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 02 september 2001 | ||
| Thema's: | ||