Het kruipt, het knaagt
het gaat waar het niet gaan kan.
Ik kijk, ik voel
ik weet dat je me mist.
De lente, de zomer
al dagen niet gezien.
Mijn huid, mijn hart
ze weten het al lang.
Tot nu, tot later
totdat ik mezelf weer ken.
En totdat ik kan zeggen
dat ik de jouwe ben.