Tranen glijden als heldere stromen
gestaag langs mijn wangen
naar benee.
Verdriet in zovele rusteloze dromen.
Bewaard en gevangen
neem ik ze mee
naar de rivier waar ze horen,
waaruit ze opnieuw zijn geboren.
Want die stroom van verdriet
daar komt geen einde aan,
zelfs een droom uit het verschiet
kent menig traan.