3 jaar geleden...
of beter gezegd 3 jaar en 2 dagen
raar... hoe ik vandaag toevallig naar je doodskaartje keek
en me plots realiseerde dat ik het gewoon vergeten was
met schuld gevoel keek ik in die doos, waar nog een aantal aandenken in zitten..
met een lach op mijn gezicht bekeek ik ze...
je lieve woorden aan mij gericht, die herrineringen bij mij opriepen...
maar toen realiseerde ik me ook, dat ik steeds meer van je vergeet..
dat ik steeds langer moet nadenken over sommige dingen die je zei...
de situaties zitten nog in mijn hoofd
toch vroeg ik me af...
zullen ook die situaties verdwijnen??
zal ik hier volgend jaar niet zitten..
en me niet realiseren dat ik je vergeten was...
mocht dat gebeuren
wil ik dat je weet, dat ik echt wel aan je denk
dat ik nog steeds over je praat
en dat ik JOU echt nooit zal vergeten...
he scott, het spijt me dat ik dat op zo'n belangrijke dag wel deed!!!