Intelpentiumdrieprocessor
ik leer soortnamen uit het hoofd voor de naamloze
enzovoort
de naamloze, de voerman voert met vaste hand
de naamloze, naar een ander land
dit is vaders jas
ik draai aan het wiel
tenondergaan in de gele zee
vanachter de grauwe gordijnen
de baas wist het gelukkig niet
bij de vaandels en de laarzen
de voerman voert met vaste hand
waarover we niet spreken kunnen
je ademt
dan ga ik iets kopen: de naamloze
dan haal ik geld uit de automaat
een strohalm misschien
Reacties op dit gedicht
| Tuimelaar: | Woensdag, november 23, 2005 11:04 |
| wat een onzin. M.A.W.: i love it! |
|
| Mathilde: | Dinsdag, juni 21, 2005 17:45 |
| he lekker, ik word hier helemaal vrolijk van! heerlijke onzin! liefs, mathilde |
|
| MayadeBij: | Dinsdag, juni 21, 2005 15:53 |
| Die woordwaarde kan ik helaas niet goedkeuren ;) Fantastico! Ik leef helemaal op van dit soort teksten, | |
| Zilke: | Dinsdag, juni 21, 2005 15:35 |
| yes, onzin-voer voor de geest, geweldig :) | |
| Oorlam: | Dinsdag, juni 21, 2005 11:44 |
| gelukkig dat het fictie is:-)) | |
Over dit gedicht
| Auteur: Lambik | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 21 juni 2005 | ||
| Thema's: | ||