Bladeren vallen van de boom
Ze zijn rood en bruin van kleur
Ze vormen een dekbed van bladeren
Ik snuif eens diep en ruik een echte herfstgeur

Ik loop verder door her bos
Ik kijk om me heen en zie een treurige omgeving
Ik voel me hier thuis
Mijn gedachtes zitten ook in zo'n beleving

Eindelijk had ik het geluk gevonden
Het ging eindelijk eens goed
Geen depressiviteit meer
Niet meer snijden tot ik bloed

Eindelijk had ik alles weer op een rijtje
Eindelijk alles achter de rug
Nu 18 jaar
Denk ik aan alles terug

Wat ging er nou verkeerd in mijn leven?
Wat ging er mis?
Zo'n beetje alles eigenlijk
Tenminste als ik me niet vergis

Ik zie een eekhoorntje voorbij gaan
Hij maakt zich alvast klaar
Klaar voor de winter
Kon ik dat maar

Het leven wordt steeds moeilijker
Om de positieve dingen te blijven zien
Alles lijkt zo negatief
Is dit nou wat ik verdien?

Ik probeer het allemaal zo goed te doen
Alhoewel dat afentoe niet merkbaar is
Waarom nou dat ongeluk
Antwoorden waar ik de rest van mijn leven naar gis

Beelden schieten voorbij
Dingen uit mijn jeugd en uit het heden
Ik zie allemaal mensen en gebeurtenissen
Voornamelijk uit het verleden

Iedereen die dood gegaan is
Mijn hond die in mijn armen dood ging
Mijn zelfmoordpogingen
De keer dat ik mezelf zowat ophing

Het hoefde van mij allemaal niet meer
De wereld draait wel door zonder mij
Toen kwam Piet Heijn langs
En voor het eerst in 3 jaar voelde ik me weer blij

Nu 1,5 jaar verder ben ik weer op hetzelfde punt belandt
Weer worstel ik met vragen
Zoekend naar antwoorden die ik niet zal vinden
Maar mij zal je niet horen klagen

De zon breekt weer door
Ik zie het geluk nu weer
Ik denk aan Susan
En bedenk me dat ik ieder moment meer leer

Lieverd,
Ontzettend bedankt voor al je zorg en aandacht na mijn ongeluk... Ik hou zo ontzettend veel van je