Beoordeling
Het is weer zo ver,
een nieuwe kans en
zo veel open vragen
Ik kijk naar de klok
terwijl ik mij afvraag
waar ik de tijd vandaan
moet halen
Dan zie ik weer buiten
een vlinder voorbijgaan
zittend op een tak.
Maar waarom is het toch zo
dat ik,
wanneer het echt menens is
altijd weer denk aan die
onbelangrijke en mooie
dingen?
een nieuwe kans en
zo veel open vragen
Ik kijk naar de klok
terwijl ik mij afvraag
waar ik de tijd vandaan
moet halen
Dan zie ik weer buiten
een vlinder voorbijgaan
zittend op een tak.
Maar waarom is het toch zo
dat ik,
wanneer het echt menens is
altijd weer denk aan die
onbelangrijke en mooie
dingen?
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Woensdag, juni 22, 2005 22:00 |
| het onnoembare dat ons waar te nemen roept, bestaat bijna even in het voorbijgaan. hans |
|
| m@rcel: | Woensdag, juni 22, 2005 12:59 |
| Prachtig mooi geschreven Liefs m@rcel |
|
| MayadeBij: | Woensdag, juni 22, 2005 12:38 |
| Herkenbaar :) | |
Over dit gedicht
| Auteur: Preaza* | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 22 juni 2005 | ||
| Thema's: | ||