Struikgewassen in mijn hoofd
Struikgewassen in mijn hoofd
Een overwoekerd woud in mijn in mijn gedachten
versperdt de weg naar zinnigheid, ondanks
ik vluchtig zoek naar vleugjes zonnestralen
om de ruimte, lucht- gevonden nood
en verstikkendheid van doornen, te verzachten
Te laat: bomen doemden op, verzaakten
mij te laten proeven van de lucht
zodat mijn huid zich naar schrammen vormde
en met tijd, handen uitwaaierden boven de wolken
waar ruimte zich verschoof en blad’ren mij strelend raakten
Reacties op dit gedicht
| chocaatje: | Maandag, oktober 31, 2005 10:23 |
| Ik vind deze echt mooi. Je hebt een mooie manier van schrijven.Liefs mieke |
|
| Martine Gieze: | Zondag, juli 03, 2005 12:09 |
| heel mooi beeldend verwoord! sterk woordgebruik! liefs,Mart |
|
| Quando: | Donderdag, juni 23, 2005 14:26 |
| heel erg mooi. liefs, |
|
| sunset: | Donderdag, juni 23, 2005 08:42 |
| Voelbaar, en voor mij prachtig mooi. Liefs en knuf / sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Tommie1 | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 23 juni 2005 | ||
| Thema's: | ||