Waarom de zwijger spreekt
Waarom de zwijger spreekt
Hij ziet de aarde en zijn bewoners
en het kan hem niet ontgaan:
met de meesten gaat het niet zo goed
moeten vechten voor hun bestaan
de aarde is danig uit balans
de oorzaak hiervan is niet de vraag
voor de zwijger is dat allang duidelijk
de mensheid is een plaag
overbevolken het hele oppervlak
trekken al het leven uit de aarde
plunderend slechts voor het eigen gemak
laat geen andere soort in hun waarde
vaak keren ze zich zelfs tegen elkaar
en vergoeilijken al het leed:
't is in naam van God of vaderland
dat ik deze dingen deed
en iedereen is zich hiervan bewust
en toch komt er geen einde aan
dan is dit het moment voor de zwijger
om moeten spreken te gaan
maar wat kan hij zeggen
tegen ziende blind en horende doof
die vernietigen uit eigenbelang
of vanuit de waanzin van een geloof
en zijn tranen weerspiegelen de ellende
van een wereld die door de plaag vervloekt
heel misschien toch uiteindelijk
zichzelf een uitweg zoekt
kan de zwijger wellicht het tij nog keren
zal iemand hem uberhaupt horen
als hij de mensheid zijn geschiedenis wil leren
en zal vragen niet meer de aarde te verstoren
hij vermant zich maar zijn stem trilt
als hij de ijzingwekkende stilte verbreekt
de zaal verstomt en ogen worden gericht
als de zwijger spreekt...
(Zie: als de zwijger spreekt)
Hij ziet de aarde en zijn bewoners
en het kan hem niet ontgaan:
met de meesten gaat het niet zo goed
moeten vechten voor hun bestaan
de aarde is danig uit balans
de oorzaak hiervan is niet de vraag
voor de zwijger is dat allang duidelijk
de mensheid is een plaag
overbevolken het hele oppervlak
trekken al het leven uit de aarde
plunderend slechts voor het eigen gemak
laat geen andere soort in hun waarde
vaak keren ze zich zelfs tegen elkaar
en vergoeilijken al het leed:
't is in naam van God of vaderland
dat ik deze dingen deed
en iedereen is zich hiervan bewust
en toch komt er geen einde aan
dan is dit het moment voor de zwijger
om moeten spreken te gaan
maar wat kan hij zeggen
tegen ziende blind en horende doof
die vernietigen uit eigenbelang
of vanuit de waanzin van een geloof
en zijn tranen weerspiegelen de ellende
van een wereld die door de plaag vervloekt
heel misschien toch uiteindelijk
zichzelf een uitweg zoekt
kan de zwijger wellicht het tij nog keren
zal iemand hem uberhaupt horen
als hij de mensheid zijn geschiedenis wil leren
en zal vragen niet meer de aarde te verstoren
hij vermant zich maar zijn stem trilt
als hij de ijzingwekkende stilte verbreekt
de zaal verstomt en ogen worden gericht
als de zwijger spreekt...
(Zie: als de zwijger spreekt)
Reacties op dit gedicht
| Heks Hopeloos: | Maandag, oktober 31, 2005 16:16 |
| erg mooi verwoord, maar ik word er wel droevig van :( Je kunt goed schrijven zeg. Liefs, Heksje |
|
| sunset: | Donderdag, juni 23, 2005 19:02 |
| Zo treffend juist, tonend en om over na te denken verwoord. Liefs en warme knuf / sunset |
|
| hiljaa: | Donderdag, juni 23, 2005 14:20 |
| ik zal nog eens terug kijken naar als de zwijger.... knufliefs--hiljaa-- |
|
| moongirl1982: | Donderdag, juni 23, 2005 09:48 |
| een mooi gedicht en het is waar zal de aarde op tijd geredt worden. groet moongirl1982 |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Artifex |  
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 23 juni 2005 | ||
| Thema's: | ||