Ik, mij, alleen
Ik weet niet meer
Wat ik wil
Wie ik ben
Ergens ben ik mezelf verloren
Misschien heb ik mezelf nooit echt gehad
Ik kijk nu door and're ogen
Wie zit daar in mijn hart?
Zal ik mij ooit vinden
Zal ik ooit naar buiten kijken...
De werkelijkheid die ik ontvlucht
Verstoppen achter een gezicht
Gaat nu zoveel makkelijker voor mij
M'n zicht is troebel
Ik heb geen vertrouwen meer
Het kost me zoveel moeite
Het doet me zoveel zeer
Want telkens ik probeer
Houdt iets me tegen,
Slaat me neer
Ik
Mij
Alleen
En 't doet me niets meer.
Reacties op dit gedicht
| joni heylens: | Maandag, juli 11, 2005 15:31 |
| Mooi, idd, heel erg mooi zelfs! -xxx- Jonike |
|
| adnerb: | Vrijdag, juni 24, 2005 15:24 |
| mooi! XxXxX adnerb |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Silmarwen Surion | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 24 juni 2005 | ||
| Thema's: | ||