Ik zie je lopen, heel alleen
de weg die je wandelt brengt je nergens heen
ik roep je, maar je luistert niet,
gaat teveel op in je verdriet;
Ik neem je mee, wijs je de weg
maar je wilt niet horen wat ik zeg
in gedachten is het al gedaan,
ben je veel te ver gegaan;
De mensen hebben je verscheurd,
zorgden dat dit is gebeurd
dat je niet meer vechten wilt,
tot je tranen zijn gestild;
Van toekomst is nu niet meer sprake,
want zelfs ik kan je niet meer rake(n)
maar laten vallen zal ik je niet,
ga met je mee in je verdriet;
Ik bid dat alles goed zal komen,
dat je ooit weer zal gaan dromen,
dat je niet opgeeft, deze strijd
en wachten zal op een mooie tijd;
Geloof me maar, ik zal er zijn
maar doe me nooit meer zoveel pijn,
breng me nooit meer zo in nood
dat ik je moet redden van de dood..