Zo geschiedde het
dat de zon zwart werd
en de held’re hemel bloedrood kleurde
de maan van schaamte afdroop
haastig in haar aftocht
het wolkendek van angst verscheurde
Zo geschiedde het
dat de mens de hoop verloor
lafhartig onder steen en moslaag kroop
weemoedig om het lot welk
geen twijfel liet over haar verloop
Zo geschiedde het
dat de kennis ingebeeld
eens verblindend wit van onschuld
door de tijd nu was vergeeld
en de hallen eens verguldt
nu slechts lood te kennen gaven
Zo geschiedde het
dat wij tezamen doden
welk als enig ons bestaan zwaarte gaf
dat ons bond op deze aarde
zij het een geschenk of levensstraf
Zo geschiedde het
dat ons gevoel werd overmeesterd
door de waarden van het verstand
de liefde uit het hart werd getrokken
en het bloed nog immer kleeft
aan ons collectief gebalde hand
Green eyes: | Zaterdag, juni 25, 2005 01:08 |
Met lof geslaagd een bank vooruit ;)) liefs Marina |
|
Acide: | Zaterdag, juni 25, 2005 00:05 |
Pooooh, best heftig, het lijkt wel een gedicht uit de duistere middeleeuwen of zo, een tekst uit een heilig geschrift. | |
Auteur: milamber | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 24 juni 2005 | ||
Thema's: |