Mijn donkere kant
Laat me gewoon maar mezelf zijn
Laat me gewoon maar alles zeggen
Dan kom ik vanzelf tegen
Wat ik nooit uit heb kunnen leggen
Maar het voelt zo eng
om in herhaling te vallen
Mezelf terug te zien
m'n leven te vergallen
Maar waarom juist ik
is het geen verspilde tijd
Wat ik wil leren is
dat m'n donkere kant mijn leven niet meer leidt
Het moet een deel van me worden
ergens heel klein
Dat er alleen is
als het er van mij mag zijn
Reacties op dit gedicht
| Heks Hopeloos: | Maandag, juni 27, 2005 19:50 |
| mooi gedicht, heel herkenbaar ook voor mij. Vooral die laatste alinea.. (zie mijn gedicht Een ontmoeting) Groetjes, Hopeloos Heksje |
|
| moongirl1982: | Zondag, juni 26, 2005 12:07 |
| het heeft tijd nodig om dingen te verwerken.ik kan alleen zeggen dat het steeds een beetje minder wordt en op den duur verdwijnt. sterkte, groet moongirl1982 |
|
Over dit gedicht
| Auteur: nofear19 | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 25 juni 2005 | ||
| Thema's: | ||