In de taal van ogen
Kunnen mensen elkaar verstaan
Tranen van het lachen om te drogen
Zinnen die zichzelf te buiten gaan

Niet langer in een hoofd
Gevangen door parels van dromen
Maar het hart dat heeft beloofd
In lief en leed terug te komen

Met gebaren van plezier
De handen in de lucht
Zelfvertrouwen overeind en fier
Samen in een diepe zucht

Het zijn niet alleen de woorden
Die vertellen wie we zijn
Zo vaak voel ik stille akkoorden
Ons verbinden in dezelfde lijn

Ik tekende je gezicht
Met plakaatverf en pennen
Je glimlach in een vloeibaar licht
In penselen van artistiek verwennen

Je bedankte mij met een dans
De hoofdrol in een ballet
We gaven elkaar een kans
Hadden alle zinnen opengezet

Mensen stromen
Door mijn onrustig bestaan
Soms zie ik ze komen
Soms zie ik ze gaan

Misschien ben ik wel mooi
Als ik niets meer heb te zeggen
Alle woorden in een kooi
En niets meer uit te leggen
~~~