De Koekoek.

Oh Flevoland, wat ben jij toch mooi
Helaas valt ook veel schoons ten prooi
Toch is er  genoeg dat mij aan jou bindt
En blijf ik altijd een tevreden Flevo kind.

Gisteren nog fietsend over schelpen paden
Langs landerijen, met bloemen overladen.
Het klotsende water van het IJsselmeer
Blijft bekoren, daartegen is geen verweer.

Plotseling bij een bosrand aangekomen
Hoorde ik een koekoek in de bomen.
Ik was even overweldigd, vooral blij
Want dit geluid kwam wel van zeer nabij.

Boven mijn ogen strekte ik mijn hand
Tegen de zon die nogal wat weerstand
Bood. Ik staarde stil, zag helaas niets
Liep voorzichtig verder met mijn fiets.

Ik keek weer op en toen zag ik hem wel
Hij vloog over een weide, ging pijlsnel
Naar de overzij, koekkoekend vloog hij door
Tot ik hem al snel uit het oog verloor.

Het geluid stierf heel, heel langzaam weg
Hij dacht misschien, ik moet geen stalkers zeg.
Maar ik, ik ken alleen maar geestdrift
En zijn vlucht staat in mijn hart gegrift.

3-6-2005