HAIKU
HAIKU
Begin van einde,
waar het leven verfijnde
en rede verdween.
Een verstild gezicht,
de pijn eraf genomen
en de geest gewist.
Wazige velden,
waar de dolende zielen
de stilten telden.
De enige weg,
het lot van ons allemaal:
de zwarte spiraal.
Begin van einde,
waar het leven verfijnde
en rede verdween.
Een verstild gezicht,
de pijn eraf genomen
en de geest gewist.
Wazige velden,
waar de dolende zielen
de stilten telden.
De enige weg,
het lot van ons allemaal:
de zwarte spiraal.
Reacties op dit gedicht
| hyacint: | Woensdag, oktober 25, 2000 22:57 |
| Ook voor mij springt de tweede haiku eruit, het klopt gewoon wat je zegt, volledig akkoord met Car. Heel knap in elkaar gezet! | |
| car: | Woensdag, oktober 04, 2000 08:16 |
| hoi wil.......wilde nog even mijn reactie op de 2e haiku neerzetten dat moment dat de pijn van een gezicht genomen word de geest gewist en toch ....vrede , acceptatie omdat je weet dat het zo beter is beter voor degeen die jij voortaan mist |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Wil | 
|
|
| Gecontroleerd door: simpel | ||
| Gepubliceerd op: 01 januari 1970 | ||
| Thema's: | ||