het doet nog pijn
het doet nog pijn
je veegt met een teder gebaar
een onophoudelijke stroom tranen van mijn gezicht
je kent mijn diepgewortelde verdriet
en weet waar het allemaal aan ligt
de pijn die ik van binnen al zolang voel
is onuitwisbaar een deel van mijn leven
jij bent een van de weinigen
Die ik een kijkje in mijn hart heb gegeven
vervolgens heb ik mijn masker weer opgezet
invloeden van buitenaf verwonden mij te zeer
enkel bij jou kan ik helemaal mezelf zijn
want die pijn wil ik niet voelen, niet meer
Reacties op dit gedicht
| hiljaa: | Zondag, juni 26, 2005 21:49 |
| ik denk echt niet dat je heel de tijd je masker moet opzetten hoor! velen onder ons hebben begrip het is beter om iets te verwerken als je het niet opsluit! knufliefs--hiljaa-- |
|
| *Dream*: | Zondag, juni 26, 2005 20:26 |
| wow super mooi omschreven sterkte en veel liefs |
|
| m@rcel: | Zondag, juni 26, 2005 20:16 |
Dikke lieve troostknuff m@rcel |
|
| Green eyes: | Zondag, juni 26, 2005 19:08 |
| Zonder masker en hoe jij dat wilt hoef je te leven, soms kerft een pijn zo diep dat ze nooit meer zal vergaan. liefs Marina |
|
| Klaes: | Zondag, juni 26, 2005 18:24 |
| Liefdevol en bewogen verword, Groet/Klaes |
|
| Rien de Heer: | Zondag, juni 26, 2005 17:23 |
| Lia zoals weinigen haar kennen...... Groetjes, Rien. |
|
| Lievelingetje45: | Zondag, juni 26, 2005 15:59 |
| Zal ik je een troosknuffel en een zonnestraal toesturen? Liefs en een vriendschapsknuffel! |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Lia van der Fluit | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 26 juni 2005 | ||
| Thema's: | ||