Mijn levens spel
even weg van de realiteit
ben ik verloren in een fantasie
over een engel zo lief
teder en vol van passie
Mijn engel bestaat wel
maar gescheiden van elkaar
komen de tranen tergend langzaam
Lief, je bent me zo dierbaar
Mijn lief, Ik heb je nodig
vooral in deze tijd
mijn hart klopt zo langzaam
ik mis je aanwezigheid
In je dromen kom ik langs
en bid ik vaarwel
ik zet mijn masker af
en stop met dit levens spel
Reacties op dit gedicht
| brinkieloontje: | Zondag, juli 17, 2005 17:49 |
| Mooi geschreven, vooral de 2de strofe, echt prachtig...! Sterkte ermee lief meisje, Kus Ilona |
|
| .rose: | Zondag, juni 26, 2005 21:49 |
| slik.. heel mooi geschreven veel sterkte :) liefs .rose |
|
| Sifra.K: | Zondag, juni 26, 2005 19:09 |
| Heel herkenbaar, Maar toch ook weer niet. Sterkte & liefs Sifra |
|
| adnerb: | Zondag, juni 26, 2005 18:19 |
| mooi neergezet! XxXxX adnerb |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Luna_Aileen | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 26 juni 2005 | ||
| Thema's: | ||