Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
Te laat
Die pijn die jij bezorgde,
op een schaal van enkel goud,
heeft verandering geschreven,
in hoeveel ik van je houd.
Ook al ben je mijn engel,
Hij die hielp tegen "Het",
van mijn grootste angst,
heb jij mij nooit gered.
Ik moet geen angsten hebben,
daar schiet ik niks mee op.
Maar na wat er gebeurt is,
geef ik het absoluut op.
Je kan ons niet meer redden,
het is nu echt gedaan.
Ook al doet het erg veel pijn,
om jou te laten gaan.
Reacties op dit gedicht
Metztlie vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
n0ukii
:
Maandag, juli 03, 2006 17:37
Heej
Is echt een mooi gedicht en ik snap wat je er mee wil zeggen;)
Over dit gedicht
Auteur:
Metztlie
Gecontroleerd door:
christina
Gepubliceerd op:
26 juni 2005
Thema's:
[Angst]
[Wij]