De waarheid vertelt geen leugens
Stilte fluistert leven,
in het kuiltje van je lach,
je betovert droef in vrolijk
en groet de nieuwe dag.
Vogels zingen sprookjes,
als je even naar hen kijkt,
je ogen vluchtig dansend,
een dierlijk kermpje als geluid.
Je handen maaien heftig,
van links naar rechts en terug.
En glunderend loop je bergen
naar de horizon, in vogelvlucht.
Maar de waarheid vertelt geen leugens,
zitten is wat je doet;
Al verken je reizen in m’n dromen,
je beseft amper, hoe je lopen moet.
Reacties op dit gedicht
| -Rosa-: | Vrijdag, juli 01, 2005 21:06 |
| Ode aan jou. | |
| **a girl**: | Maandag, juni 27, 2005 13:56 |
| PRA-CH-TIG liefs... |
|
| Jannie Hoogendam: | Maandag, juni 27, 2005 10:57 |
| Klasse gedicht graag gelezen liefs Jannie |
|
| Sifra.K: | Maandag, juni 27, 2005 10:11 |
| Heel mooi geschreven, Liefs, Sifra |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Elientjen | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 27 juni 2005 | ||
| Thema's: | ||