Even Losgeslagen.
Ik voel mij vandaag een ander mens
Loop over heide en in het bos,
Ruk alle kleren van mijn pens
Bij mij zijn alle remmen los.
Ik wil televisie zien, noch horen
En lees beslist nooit meer een krant,
Laat mij slechts door de zon bekoren
Steek even mijn kop in het zand.
De aanslagen in Irak of in Israël,
De gekwelde mensen op Atjeh
Ik weet het allemaal nu wel,
Bestaat er ergens nog vreê?
Zonnestralen die door bomen prikken
Zij balsemen mijn naakte huid.
Ik wil niet in stof verstikken,
Ik word al naar van stemgeluid.
Martelingen, moord en doodslag
Ieder speelt zijn eigen rechter,
Het lijkt aan de orde van de dag
Kan het eigenlijk nog slechter?
Terwijl dit alles door mij jaagt,
Zit ik aan de koffie met een cakeje
Niemand die iets zegt of vraagt,
Vind ik rust bij een stromend beekje.
26-6-2005
| Lia : | Maandag, juni 27, 2005 16:33 |
| ik lust ook wel een cakeje... grinn.... was er nog koffie over? knuf,Lia |
|
| m@rcel: | Maandag, juni 27, 2005 15:47 |
| Prachtig mooi geschreven Groet, m@rcel |
|
| Niniki: | Maandag, juni 27, 2005 15:45 |
| Geweldig geschreven Neznaj. Ik zeg ook wel eens dat ik alleen in een hutje op de hei wil zitten, hoor. Knufie niniki |
|
| Jannie Hoogendam: | Maandag, juni 27, 2005 14:29 |
| Wow, effe niks geen sores aan je hoofd...blijf maar lekker bij je kabbelend beekje zitten, dat lijkt me het ultime geluk liefs Jannie |
|
| Sifra.K: | Maandag, juni 27, 2005 14:08 |
| Mooi hoor, en oorlogen enzooi doe je niks aan, maar even vergeten helpt altijd Liefs Sifra |
|
| Auteur: neznaj | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 27 juni 2005 | ||
| Thema's: | ||