Samen op de tast
Haar hart nog steeds brandend,
ze schrijft op mijn raam in dauwdruppels,
een uniek brailleschrift,
wat onvertaald zal blijven,
Je lacht in mijn gedachtes,
wikkelt je als een satijnen laken,
om mijn naakte lichaam,
zo gaan we samen op de tast,
zelfs in mijn wereld van blinden,
zie ik je kronkelen in je slaap,
je kust me terwijl je het licht dooft,
en je vleugels spreidt bij het open raam,
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Evi | 
|
|
| Gecontroleerd door: 260580 | ||
| Gepubliceerd op: 28 juni 2005 | ||
| Thema's: | ||