Wat ik jou gun is een hemel op aarde
Kitty mijn eigenwijsje
Leven in een hel op aarde
Maar hebt geen keus
Je wordt niet in je waarde gelaten
Geestelijk diep gekwetst
Net nog niet geslagen
Het laat zijn sporen achter
Maakt je bang
Sporen van angst zijn het die je kwellen
Je kan alleen nog maar zuchten
En wilt vluchten
Naar daar waar je wel wordt geaccepteerd
Daar waar ze van je houden
En je nemen zoals je bent
Waar ze je niet kwellen en dreigen
Daar waar je warmte en liefde wordt gegeven
Je moest eens weten hoe ik je dat gun
Weg uit de hel op aarde
En dat je de goede keus voor jezelf gaat maken
Ik gun jou een hemel op aarde
Je moekie
Leven in een hel op aarde
Maar hebt geen keus
Je wordt niet in je waarde gelaten
Geestelijk diep gekwetst
Net nog niet geslagen
Het laat zijn sporen achter
Maakt je bang
Sporen van angst zijn het die je kwellen
Je kan alleen nog maar zuchten
En wilt vluchten
Naar daar waar je wel wordt geaccepteerd
Daar waar ze van je houden
En je nemen zoals je bent
Waar ze je niet kwellen en dreigen
Daar waar je warmte en liefde wordt gegeven
Je moest eens weten hoe ik je dat gun
Weg uit de hel op aarde
En dat je de goede keus voor jezelf gaat maken
Ik gun jou een hemel op aarde
Je moekie
Reacties op dit gedicht
| arie: | Woensdag, september 05, 2001 16:49 |
| Christa warme woorden die steunen daar waar kan... en er kan veel!! ook hier.. liefs,Arie |
|
| Harrie: | Dinsdag, september 04, 2001 22:30 |
| Je bent niet de enige die haar dat gunt Christina!!! Hier zit er nog een :) Als er in mijn ogen iemand is die het verdient dan is zij het!!!!! Liefs Harrie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: christina |   
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 04 september 2001 | ||
| Thema's: | ||