Ze kijken me aan,
De ogen van de dood,
Zijn blik zegt me,
dat ik degene ben die mee moet...
DE ogen van de dood,
maken me bang,
bang maar ook blij,
want het is eindelijk voorbij.
De ogen van de dood,
zo donker en kil,
de ogen van de dood,
houden geen rekening met wat ik wil.
ik had moeten nadenken voor ik ze riep,
Of ik had weg moeten gaan terwijl ik sliep,
dan had ik het zelf gekund,
Ik had me de laatste blik niet gegund,
Dan zou ik gevangen worden door tweestrijd,
De dubbele betekenis van 'je kunt het, meid!'
Opdat niemand voelt wat ik voel,
opdat je ooit zult weten wat ik bedoel.