Het was
Het was
een liefdesgebaar
verzonden en geleefd.
Als nooit eerder gepasseerd.
Zo zonder inhoud
het hing gewoon
aan een zijden draadje.
En ik moest wel aanzien dat
het ging vallen,
het zweefde nog even
maar belandde toen op het tapijt.
Het was
erg aardig, heel fijn.
Maar nu besef ik pas
dat ik dat tapijt nodig
moet gaan stofzuigen.
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Woensdag, juni 29, 2005 20:32 |
| * wat blijft er dan nog voortbestaan, door al het volgend gaan, van ons die samen waren, wat moet er ruimte maken, om daar waar je bent thuis te raken. * hans |
|
| m@rcel: | Woensdag, juni 29, 2005 18:28 |
| Heel mooi gedicht en graag gelezen Liefs m@rcel |
|
| Mathilde: | Woensdag, juni 29, 2005 15:56 |
| diep! de laatste strofe pakt me in! liefs, mathilde |
|
| Oorlam: | Woensdag, juni 29, 2005 15:07 |
| mooi gedicht met inhoud | |
Over dit gedicht
| Auteur: Preaza* | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 29 juni 2005 | ||
| Thema's: | ||