ik daag de nachten
Ik daag de nachten uit tot licht
geen dagen, die zijn me te lang
het is het donker wat me stilt
dat maakt me bang
’k heb in stiltes mijn hart vermoord
het leven uit handen gegeven
maar ook gegriend om wie ik was
en toch mijn zinnen niet verhoord
ik dwaal in een wereldspel
waarin ik altijd verlies
toch overwin ik ooit mijn falen
en zal ik zeker nooit meer dwalen
Reacties op dit gedicht
| Lievelingetje45: | Donderdag, juni 30, 2005 05:58 |
| Superprachtig weer! Liefs |
|
| m@rcel: | Woensdag, juni 29, 2005 23:42 |
| Heel mooi groet m@rcel |
|
| hiljaa: | Woensdag, juni 29, 2005 23:00 |
| prettig te lezen stil verwoord ydilisch gegeven cynisch soms ook hartelijk vooral knufliefs--hiljaa-- |
|
| Henk Knibbeler: | Woensdag, juni 29, 2005 22:38 |
| sterk gedicht met goede en krachtige zinnen. Ik zou alleen ook bij de tweede strofe met 'ik' beginnen, dan blijft het in balans. liefs, Henk. |
|
| remie: | Woensdag, juni 29, 2005 22:17 |
| zeker weten dat je eens wint, een krachtig gedicht...hou moed...liefs Remie | |
| Annemieke van der Ven: | Woensdag, juni 29, 2005 21:15 |
| Mooi... liefs Annemieke |
|
| Sunflower Ria: | Woensdag, juni 29, 2005 20:56 |
| stil diepstilrakend stil in het donker zal altijd licht stralen liefs en knuffelkusxx warmeZonnegroet SunflowerRia |
|
| Lia : | Woensdag, juni 29, 2005 20:29 |
| wanneer kom je nou op msn......hahaha.. nee hoor.. mooi dicht schat.. kus,Lia | |
Over dit gedicht
| Auteur: elze | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 29 juni 2005 | ||
| Thema's: | ||