ik steek mijn armen uit naar jou...
Ik steek mijn armen uit naar jou.
Van binnen een gil.
Ik zoek naar jou,
alles blijft stil
Ik steek mijn armen uit naar jou.
Uit mijn oog rolt een traan.
Ik zoek naar jou,
maar jij staat te ver van mij vandaan.
Ik steek mijn armen uit naar jou.
Zoek je in de mist.
Waar ben je nou,
ik heb me toch niet vergist.
Ik steek mijn armen uit naar jou.
Proberend verder te komen.
Gevonden heb ik jou,
maar er is water tussen ons gaan stromen.
Ik steek mijn armen uit naar jou.
Maar langzaam leg ik ze langs mij neer.
Ik zocht naar jou,
Maar dit doet zeer.
Ik stak mijn armen naar je uit.
Een gil van binnen is gekomen.
Maar jij doet mij slechts verwarren zoals de mist deed,
mijn ogen tranen, zoals het water is gaan stromen.
Ik stak mijn armen naar jou uit,
maar nu leg ik ze neer.
Ik heb geschreeuwd om jou,
Mijn hart doet nu te zeer.
Ik heb gezocht naar jou.
En gevonden.
Ik heb gereikt,
toch kon jij slechts enkel kijken.
Maar mocht je toch straks weten wat je wilt,
Dan hoe je enkel alleen je armen naar mij uit te reiken.
Over dit gedicht
| Auteur: mellody | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 30 juni 2005 | ||
| Thema's: | ||