Verloren avond
Verloren avond
stroef groefen passen in het grint
ik werp een steen in water
waar ik rimpels vind
de cirkels van een moment
de avond jong
de ziel al oud
de zon gaat slapen
en neemt afscheid in goud
een brug
waar ik denken kan
en tranen druppen
naar eenden onder mij
overdenking
schildert woorden
voor straks
op nog blank wit
zijn mijn gedachten
als een lichtende kaars
langzaam dovend
tot stil duister
ik luister
maar hoor de echo niet
het is zo als deze wolf
een verloren avond ziet
***Wim****
Reacties op dit gedicht
| Niniki: | Vrijdag, juli 01, 2005 11:22 |
| Je hebt de eenzaamheid rakend verwoord Wim. Erg mooi. Knuffie |
|
| remie: | Vrijdag, juli 01, 2005 08:04 |
| op naar de ochtend, koester je in de zon, en blijf de mooie momenten pakken...liefs Remie | |
| Lia : | Vrijdag, juli 01, 2005 07:30 |
| geen avond is verloren..eg nie... knuffie, Lia | |
| hiljaa: | Vrijdag, juli 01, 2005 06:20 |
| het is nog vroeg en alles is stil!! de wolf nog steeds op pad prachtig knufliefs--hiljaa-- |
|
| Janette Scharenborg: | Vrijdag, juli 01, 2005 02:34 |
| geen avond is verloren, vooral bij freaks niet, veel liefs Janette | |
| maria : | Vrijdag, juli 01, 2005 01:35 |
| maanlicht de tranen die vallen spiegelen tot kristallen liefs, maria |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Black Lord |  
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 01 juli 2005 | ||
| Thema's: | ||