dood
we wisten het niet, waarom zei je toch niks?
we gingen nog prachtige dagen, weken zelfs jaren tegemoet.
we lopen naar je huis, er is een leegte, een leegte die nooit meer kan worden opgevuld zoals tevoren.
tante, ik moet je nog zoveel vertellen, zoveel samen doen...
wanneer, wanneer gaan we dit doen?
tante, kom in mijn dromen terug en vertel alles hoe het er is, ik hoop dat je gelukkig bent nu.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Clau | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 05 september 2001 | ||
| Thema's: | ||