Afscheid!
Afscheid!
Stilletjes,
zonder veel woorden,
afscheid!
***
Te bang om te leven,
te veel verdriet,
niets meer om te geven!
Alle contacten verbreken,
opgesloten in mijn eigen ik,
ik hou het voor bekeken!
Jij zal niet weten waar of wanneer,
dat antwoord zit veilig opgesloten,
anders hou je me tegen en blijf ik lopen met die zeer!
Dit is geen hulpkreet,
geen signaal,
mijn besluit staat vast, zowaar ik Ornella heet!
Waarom ik dit schrijf,
tja, ik weet het niet,
ik weet wel dat ik niet blijf!
***
Is dit nu zomaar een gedicht,
is er niets van aan,
of meen ik dit echt,
moet je me binnenkort toch laten gaan?
Mijn gevoel ben ik nu toch alvast kwijt,
of het zal helpen,
dat kan ik niet zeggen tot mijn grote spijt!
-GHM-
Reacties op dit gedicht
| Janette Scharenborg: | Maandag, juli 04, 2005 21:41 |
| meisje toch, dat is echt het alle alle alle laastst waar je aan moet denken, er zijn zoveel dingen voor je in het leven, sterkte en veel liefs Janette | |
| **a girl**: | Maandag, juli 04, 2005 21:03 |
| nee lieverd, zeg dat niet, zeg niet dat je niet blijft. Je kan het, vecht ervoor. Je hebt al zoveel overwonnen, waarom nu dan ineens stoppen? kus |
|
| Niniki: | Maandag, juli 04, 2005 15:02 |
| Meisje meisje, soms weet ik écht niets meer te zeggen als ik jouw gedichten lees. Alleen kan ik je nogmaals een dikke knuffel geven. liefs Niniki |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Longo Ornella | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 04 juli 2005 | ||
| Thema's: | ||