mijn oogappel
Doelloos loop ik door het huis
in mijn hoofd een stil geruis
Drie weken jou niet meer gezien
t'is als een marteling die ik onderging
Ik hoop dat het eens zal lukken
dat ik je tegen mijn hart mag drukken
Want de pijn is niet te dragen
steeds blijf ik me afvragen
wat ging er toch fout
Voor jou mijn kleine meid
'k zou hemel en aarde verzetten
om jou dicht bij mij te hebben
I
Reacties op dit gedicht
| m@rcel: | Dinsdag, juli 05, 2005 13:32 |
| Prachtig mooi verwoord Knuff m@rcel |
|
| Janette Scharenborg: | Dinsdag, juli 05, 2005 12:22 |
| Prachtig verlangend geschreven, maar waar is je dochter? veel liefs Janette | |
| Green eyes: | Dinsdag, juli 05, 2005 08:49 |
| Wat een moeder hart verdragen moet ;)) liefs |
|
Over dit gedicht
| Auteur: poky | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 05 juli 2005 | ||
| Thema's: | ||