Klein leven
na jaren vegeteren heb ik de bloemen buiten gezet
me uitgeleefd in aarde, kleur in eindeloos plezier
op tafels en op bankjes, ik ben nog wel reëel
de grond kan ik helaas niet meer bereiken
herinner mooie tuinen die ik eens schiep
in tijden van het gevecht voor dagelijks brood
het vroege uur van opstaan om in de tuin te werken
voordat de baan mijn tijd en brein opslokte
nu plant ik, rust ik, denk aan een laatst hoera
dankbaar voor tijd waar ik me kan bewegen
nog deelnemen aan groei terwijl ik in mijn winter
nog bloemen van hun knop naar volle bloei zie komen
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Zondag, december 23, 2007 23:17 |
| woorden in hun melodie draag je, waar je ook al dan niet kan komen, dichterlijk en zingend als je wilt altijd met je mee. groetje, hans |
|
| Roelie Kuilder: | Dinsdag, juli 05, 2005 18:02 |
| Dank voor jullie reacties H.G. Roelie |
|
| remie: | Dinsdag, juli 05, 2005 11:18 |
| bloemen en planten geven zo n voldaan gevoel, een potje hier een bakje daar....heerlijk een tuin...liefs Remie | |
| MayadeBij: | Dinsdag, juli 05, 2005 11:10 |
| Heerlijk :) | |
Over dit gedicht
| Auteur: Roelie Kuilder | 
|
|
| Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
| Gepubliceerd op: 05 juli 2005 | ||
| Thema's: | ||